شاید از اسرار محرم باشد تقسیم کردن پدر ...
بابا ی رقیه در عصر عاشورا تقسیم شد بخشی به روی نیزه ها و بخشی بر خاک صحرا...
امسال تو هم تقسیم می شوی ...
امسال بابای من = یک تاج گل + کودکی 10 ساله
امسال بانی تکیه ی امام حسین (ع) جای تو تاج گلت می شود و پسر 10 ساله ات...
عجیب است در میان این تکیه تو نیستی تو این تکیه را بر پا نکرده ای ولی هر لحظه بوی تو می دهد و وجود تو حس می شود تازه فهمیده ام بابای من بوی محرم می دهد...
باور کن که هنوز انتظارت را می کشم انگار تا سرت را نیاورند آرام نمی گیرم.
بابا رفتنت بوی شهادت می داد و محرم تقسیم شدی روضه می خوانم یا پا به پای روضه گام بر می داری؟
تشبیه به سقایت نمی کنم ولی هم دستانت شکسته شد هم به من قول دادی که می آیی...
این چه رسم آمدن بود؟ بر روی دست ها...
آمدم که من را ببینی... من تو را دیدم...و تو ندیدی، من تو را بوسیدم... و تو نبوسیدی،گفته بودی که نگریم وگرنه گریه می کنی من گریه کردم... و این بار آرام بودی تو را چه شده بود که حتی نگاهی بر من نکردی؟؟
عجب جمله ی زیباییست....
احب الله من احب حسینا
می بینی بابا می گویند خدا دوست دارد تو را که دوستدار حسین (ع) هستی عجب ارثی برای ما گذاشته ای...
یعنی من هم چون تو می شوم تا بعد از مرگم این جمله را برای من هم بنویسند؟
بابا آب داد... عجب جمله ی بی رحمیست....
بابای رقیه آب نداشت، تشنه بود، رقیه هم تشنه بود، اصغر هم، سقا هم، یاران هم، کربلائیان تشنه اند... کاش دیگر بابا آب ندهد.
بابا در باران آمد... آنجا که خبر از باران نبود بابا غرق خون بود سر نداشت و بابای بی سر نیامد، بابا تقسیم شد فقط سر بابا در خرابه آمد.
کوفیون وردنه مشعلانه
خوبه آتش زنن خیمه گانه
ای سر ای به کسی وردیه آتش د بیایه زنه
دگه عباسه نه دلتون هزار خوش ده بیایه زنه
عطش هلهلوسوخته جونم وبال وپرم
چه نمونده ور زینبه خونش دبیایه زنه
الاه الاه الاهی یا الاه ،الاه الاه الاهی یا الاه
مو ببینم کوفیون ومشعلانه
طاقته ده زینبو ای کربلانه
بعد خاکسترای دل سوختم چیه بالاترش
مو همه زندیم رفت از دسم ای خیمه گاهم سرش
خونمه تش زنه خونه بی خون خدا خونه نه
مو ایان خونمه که رفته بالا سر نیزه سرش
الاه الاه الاهی یا الاه، الاه الاه الاهی یا الاه
کی بناره روز قتل وقتلگانه
طاقته ده زینبو ای کربلانه
کوفیون وردنه مشعلانه
خوبه آتش زنن خیمه گانه
رحم ومروت مکن مشعله به مه دل خیمه گامون
بیرق سوزشه سوزنشو ونش نها تیامون
الاه الاه الاهی یا الاه، الاه الاه الاهی یا الاه
موببینم آتش و خاکسترانه
طاقته ده زینبو ای کربلانه
کوفیون وردنه مشعلانه
خوبه آتش زنن خیمه گانه
بسه بی مروتی خدایی هه پا انه دلاشون
مزنه ظالمون آتش کینه ور خیمه هاشون
ار که قصه مونه مو دگه اوه هم ا دنیا نخوم
مو فقط فکر ای بچه یتیمونم وسر پناشون
الاه الاه الاهی یا الاه، الاه الاه الاهی یا الاه
تش کشیدن خیمه ی آل عبانه
طاقته ده زینبو ای کربلانه
کوفیون وردنه مشعلانه
خوبه آتش زنن خیمه گانه
لیز ای بچن مکن ایطوری که خدا رضا نه
بوردی گوشواره شه،برش امامال یتیم خورا نه
اه گیره تونه هرچه مخی زنش بوه نداره
آه ای بچه تا روز قیامت اتو رها نه
الاه الاه الاهی یا الاه، الاه الاه الاهی یا الاه
کوفیون وردنه مشعلانه
خوبه آتش زنن خیمه گانه
مگریو دخترم سی دل خیمه گاه خدا کریمه
خیمه ار تش گره بیت خدا خونه بی کسیمه
مثل تو مم ابچی تش خونه بومه دیدموه
هنی یه آتشش مه دل داغدارومو ریبریمه
الاه الاه الاهی یا الاه، الاه الاه الاهی یا الاه
نمبنارم ای همه ظلم وبلانه
طاقته ده زینبو ای کربلانه
کوفیون وردنه مشعلانه
خوبه آتش زنن خیمه گانه
مولتی ده مونه، مشعلته مگرتو بالاسرم
تا که بینم خومه ای تن بیماره کجاوا بروم
منه نیمه نفس چطور برم سید وسجادشه؟
جایی جورم سیش سایه کنم ریشه مو په معجروم
الاه الاه الاهی یا الاه، الاه الاه الاهی یا الاه
کی بناره ای غروبه و نینوانه
طاقته ده زینبو ای کربلانه
کوفیون وردنه مشعلانه
خوبه آتش زنن خیمه گانه
آخرش کوفیون کار خوشونو کورنه په مشعلا
تش گرفت خیمه گاه زند به دل زینب ام بلا
قلم ودل گداختن ا محمد که نوشت شعرشه
آه سرده ا ای شعره غمش مونده سی اهل عذا
الاه الاه الاهی یا الاه، الاه الاه الاهی یا الاه
طاقته ده زینب بی سرپنانه
هزاروصدوهفتادوهفت سال شدوامانشدآزادگردى
سحرگاهان دعاکردم بیایىبه شب خوردم ولىیادت فداگشت
هزاران خاک عالم برسرم بادکه بایادت به بىیادىنشستم
آقایعنىمیان این همه ناس میان این همه سال هاىبسیار
کسىازبهرتوباران نگشته
کسىبردوریت شکوه نکرده
دوگوش من به دنبال صدایت تمام جمعه هاراگشته خسته
آقاازدرددوریت مانه نالان
آقاجمعه غروب وکعبه نالان
آقاازغیبتت آدم نه خسته
تمام جمعه هاوهفته خسته
آقابرغربتت مسلم نگرید
که شیعه ازفراقت تنگ آمد
سوارآشناىاهل غربت نمازعشق اداکن تانمردم
سرودمعرفت آلاله ىمن
تمام عزت وآسایش من
زبس غیبت شده مسلمانىنمانده
تمام دین ماگمگشته خسته
فقط مانده دوقطره اشک وجمعه صداهاغرق بهت جمعه هاىبىترانه
اللهم عجل لولیک الفرج
همانند کسی که درشب یلدایی، خسته از ظلمت و تیرگی، چشم به افق دوخته و دمیدن و روشنایی خورشید را آرزو می کند.
همانند کسی که در بیابانی بی انتها سرگردان مانده، تنها و وحشت زده رهنمایی را می طلبد.
همانند کسی که در قحطی و سالی بی باران، در کنار مزرعه ی عطش زده اش، به امید پدیدار گشتن ابر رحمت، دیده به کرانه های آسمان، چشم دوخته است.
همانند کسی که در حین بالا رفتن از کوهی، پایش لغزیده و دست به سنگی گرفته و کمک دهنده ای را فریاد می کند.
همانند کسی که در کنار بستر بیماری عزیز، ترسان از جان دادن او، ورود طبیبی درد آشنا را لحظه شماری می کند.
باید هر صبح و شام چشم انتظار فرج ماند.
امام صادق (علیه السلام ):
منتظر ظهور امام زمان (عج) بودن، حرکت به سوی ظهور داشتن و عمل به آرمان های موعود نمودن است و چنین انتظاری خود فرج و گشایش به حساب می آید.
جامعه ی منتظر جامعه ای پویاست. جامعه ای متحرک و فعال است که حاکمیت طاغوت را نفی می کند و بی عدالتی را بر نمی تابد.
انسان منتظر انسانی کوشاست، انسانی جهادگر و مبارز است که در مسیر اقامه ی توحید و استقرار ولایت از نثار هر چه دارد، دریغ نمی ورزد.
« ا لمنتظر لامرنا کالمتشحط بدمه فی سبیل الله »
« کسی که چشم انتظار حاکمیت ما باشد، مانند مجاهدی است که در راه خدا به خون خویش غلطیده باشد.»
نمی دونم نوحه ی مرحوم سید جواد ذاکر روشنیدید که میگه :« عاشقا بیاین تماشا بزنیم سری به آقا کربلا بریم پیاده پابوس حسین زهرا... » این شعری که پایین نوشته شده از وبلاگ دوست خوبم عشق نامه کپی شده و هم آهنگ و هم وزن اونه در حقیقت هنگام نوشتنش به قول معروف از نوحه ی سید الهام گرفتن امید وارم خوشتون بیاد...
شیعه ها بیاین تماشا
بزنیم سری به اقا
نذلریم تنها بمونه
توی صحراها شبونه
مثل سربازای خوبش
پشت آقارو بگیریم
خیمه ی مهدی زهرا رو
با پرچمش ببینیم
آره شیعیان بجنبید
دیگه وقت اتحاد
شیعه بسته چشم به راهی
دیگه موقع ظهوره
پیشونی بند یازهرا
پیچیده صدای پاهاش
مثل پروانه می چرخیم
به دور بیرق آقا
آدما بیاین به این جا
ببینیم مهدی زهرا
می شه دل شیفته ی آقا
با ندای یابن الزهرا
این اقا فخر زمینه
تکیه گاه دینمونه
بذار بهتر بگم آقام
پادشاه عالمینه
دستتو بذار رو سینه
اگه خواستی جون فدا کن
برای یوسف زهرا
بدو نذرتو اداکن
راستی خدا بیامرزه سید جوادو برای شادی روحش و فرج آقا امام زمان (عج) صلوات
www.eshqnameh .parsiblog.com
امام رضا علیه السلام فرمود:
مردم به انجام روزه امر شده اند تا درد گرسنگی و تشنگی را بفهمند و به واسطه ی آن فقر و بیچارگی آخرت را بیابند.
کاش می شد می نوشتی بین لوح عالمینی می شود مهدی اعظم ماه رحمت بازگردی اللهم عجل لولیک الفرج
امام صادق علیه السلام فرمود:
تکمیل روزه به پرداخت زکاة یعنی فطره است. همچنین که صلوات بر پیامبر (صلی الله علیه و آله ) کمال نماز است.
کاش می شد می نوشتی بین لوح عالمینی می شود مهدی اعظم ماه رحمت بازگردی اللهم عجل لولیک الفرج
امیر المؤمنان علی علیه السلام فرمود:
روزه نفس از لذت های دنیوی سودمندترین روزه هاست.
کاش می شد می نوشتی بین لوح عالمینی می شود مهدی اعظم ماه رحمت بازگردی اللهم عجل لولیک الفرج
امام کاظم علیه السلام فرمود:
دعای شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب می شود.
کاش می شد می نوشتی بین لوح عالمینی می شود مهدی اعظم ماه رحمت بازگردی اللهم عجل لولیک الفرج
امام باقر علیه السلام فرمود:
برای هر چیزی بهاری است و بهار قرآن ماه رمضان است.
کاش می شد می نوشتی بین لوح عالمینی می شود مهدی اعظم ماه رحمت بازگردی اللهم عجل لولیک الفرج
